အဲ႔ဒီအခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ္႔အသက္ ၆ႏွစ္ ေပါ႔ ။ “ သားက အေမ႔ ကို ဘယ္လိုထားမွာလဲ ” လို႔ အေမက ေမးဘူးတယ္ ။ ခေလးပီပီ ဘာမွမသိေသးေပမယ္႔ “ အေမ႔ ကို အိမ္အၾကီးၾကီးနဲ႔ထားမွာေပါ႔ ...အေမ ဘာအလုပ္မွလုပ္စရာမလိုဘူး ။ အေမ႔အတြက္ အိမ္မွာဓါတ္ေလွကား ပါဆင္ေပးထားမွာ .... ကၽြန္ေတာ္ က အေရွ႕ခန္းမွာ ကားေမာင္းျပီး အေမက ေနာက္ခန္းမွာ ထိုင္ေလ ... လို႔ေျပာေတာ႔ အေမ ေက်နပ္ ႏွစ္သက္တဲ႔ အၿပံဳးနဲ႔ ျပံဳးျပီး ၾကည္႔ေနခဲ႔ဘူးတယ္ ။ အေမ မၾကာခဏ ေမးတတ္တဲ႔ ေမးခြန္းမို႔ ကၽြန္ေတာ္ အခုခ်ိန္ထိ မွတ္မိေနခဲ႔တယ္ ။ ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္ထဲမွာမွ အေမက ကၽြန္ေတာ္႔ကို အခ်စ္ပိုခဲ႔တယ္ ။ အေမ လူမွန္းသိတတ္စ အရြယ္ကစျပီး အဖိုးနဲ႔အဖြားက ဆံုးသြားတယ္လို႔ အေမေျပာဘူး တယ္ ။ အေမကိုယ္တိုင္ေတာင္ အေဖနဲ႔ အေမ ( ကၽြန္ေတာ္႔ အဖိုး အဖြား )ကို မ်က္လံုးထဲ ရုပ္ပံုေဖာ္လို႕ မရဘူး မမွတ္မိ ေတာ႔ဘူးလို႕ ေျပာဘူးတယ္ ။ အေဒၚေတြ ဦးေလးေတြရဲ႕ အုပ္ထိန္းမႈေအာက္မွာ အေမနဲ႔ အေမ႔ ညီမေလး ၾကီးျပင္း လာခဲ႔ရတယ္ ။ ကရင္တိုင္ရင္းသူပီပီ အေမ႔ေလသံ ဝဲဝဲေလးနဲ႔ ျမန္မာစကားေျပာရင္ ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းသေဘာက် ျပီး ရယ္ခဲ႔ရဘူးတယ္ ။ အေမ႔ အသက္ ၁ရ ႏွစ္ေလာက္မွာ သူသိပ္ခ်စ္ရတဲ႔ သူ႔ညီမေလး နဲ႔ခြဲျပီး ဘားအံကေန ရန္ကုန္ကို အလုပ္လုပ္ဖို႔ တတ္လာခဲ႔ရတယ္ ။ အေမ ရန္ကုန္မွာပဲ အေဖနဲ႔ အိမ္ေထာင္က်ျပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္ကို ေမြးခဲ႔တယ္ ။ ငယ္ငယ္ကတည္းက အေမက သူ႕ညီမေလးနဲ႔ ခြဲခဲ႔ရေတာ႔ သူ႕ညီမေလးကို အရမ္းေတြ႔ခ်င္တယ္လို႔ ကၽြန္ ေတာ္တို႔ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္ကို ေျပာဘူးတယ္ ။ ဘားအံသြားဖို႔ အေဖ႔ဆီက ခြင္႔ေတာင္းေတာ႔ အေဖက ခြင္႔မျပဳခဲ႔ဘူး ။ အဲ႔ဒီအခ်ိန္က တိုက္ပြဲေတြ ျဖစ္ေနေတာ႔ အေဖက စိတ္မခ်လို႕ အေမ႔ကို သြားဖို႔ ခြင္႔မျပဳခဲ႔ဘူး ။ ေနာက္ဆံုး ၾကားရတဲ႔ သတင္းကေတာ႔ အေမ႔ ညီမ ( ေဒၚေလး )က အိမ္ေထာင္က်ျပီး ေကာ႔ကရိတ္ဘက္ကိုေျပာင္းသြားတယ္ဆိုတဲ႔ သတင္း အစအနေလးပါပဲ ။ အေမတို႔ ညီမ ႏွစ္ေယာက္ဟာ ငယ္ငယ္ကတည္းက ခြဲျပီးေနလာခဲ႔ေပမယ္႔ စာအဆက္အသြယ္ေတာ႔ ရွိခဲ႔တယ္ ။ ေဒၚေလး အိမ္ေထာင္က်ျပီး ေကာ႔ကရိတ္ဘက္ ေျပာင္းသြားေတာ႔မွ ညီအမ ႏွစ္ေယာက္ အဆက္အသြယ္ ျပတ္ခဲ႔ရတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္ အရြယ္ေရာက္လာတဲ႔ အထိေပါ႔ ။ အေမ႔သြင္ျပင္ အေမ႔ ရုပ္ရည္က တည္ၾကည္လြန္းတယ္ ။ အျမဲတမ္းျပံဳးေနတတ္တဲ႔ အေမ႔ကို တစ္အိမ္လံုးက ခ်စ္ၾကတယ္ ။ အေဖနဲ႔ အေမစကားမ်ား၇န္ ျဖစ္ရင္ေတာင္ ေယာင္းမ နဲ႔ ခဲအို အဖြားတို႕က အေမ႔ဘက္က ၇ပ္တည္ခဲ႔ၾကတယ္ ။ အေဖနဲ႔ စကားမ်ားရန္ျဖစ္ျပီး အေမ က အိမ္ေပၚက ဆင္းသြားရင္လည္း အေမနဲ႔အတူ ကၽြန္ေတာ္လိုက္ခြင္႔ရခဲ႔တယ္ ။ အဖြားကအေဖ႔ကိုဆူျပီး အေမ႕ကိုျပန္ ေခၚေစခဲ႔တယ္ ။ အေမက အတန္းေက်ာင္းမတတ္ခဲ႔ရဘူး ။ ဖတ္တတ္ ေရးတတ္ရံုေလာက္သာ သင္ခဲ႔ရတယ္ ။ ဒါေပမယ္႔ အေမ႔မွာ ဘယ္သူနဲ႔မွမတူတဲ႔ အရည္အခ်င္းေတြ ထူးျခားတဲ႔သြင္ျပင္လကၡဏာေတြ အေတြ႔အၾကံဳေတြ ရွိတယ္ ။ အေမက သူ႕ဘဝကို အခက္အခဲေတြ နဲ႔ ရင္ဆိုင္ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ႔ရတယ္ ။ ဒီေန႔ ဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘဝ ဘာအခက္အခဲမွ မရွိ ေအာင္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းနဲ႕ ေက်ာ္ျဖတ္နိုင္ခဲ႔၇တာ အေမ႕ရဲ႕ ေက်းဇူးေတြေၾကာင္႔ပါပဲ ။သူေရာက္ခဲ႔ရတဲ႔ ဘဝမ်ိဳး မေရာက္ ရေလေအာင္ အေမက ေစတနာ ေမတၲာေတြ အျပည္႔အဝထားျပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ကို္ ျပဳစု ပ်ိဳးေထာင္ ေပးနိုင္ခဲ႔တယ္ ။ အေမျဖတ္သန္းခဲ႔ရတဲ႔ဘဝက ၾကမ္းတမ္းလြန္းလွတယ္ ။ ငယ္ငယ္ကတည္္းက ေခၚစရာ အေဖ မရွိ အေမ မရွိတဲ႔ ဘဝနဲ႔ သူ႕ဘဝကို သူရုန္းကန္ခဲ႔ရတာ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေမ႔ေလာက္ ခံနိုင္ရည္ ရွိမွာမဟုတ္ဘူး အေမ .... ။ လူ တစ္ဘက္သားကို အားနာတတ္တဲ႔ အေမ ။ ေဒါသ ေမာဟ ရိပ္ေတြကင္းျပီး အျမဲတမ္း ၾကည္လင္ေအးျမေနတဲ႕ အေမ႔ ရဲ႕ အျပံဳးေတြ ကၽြန္ေတာ္ ျမင္ေယာင္ေနမိတယ္ အေမရယ္ ..... ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္ထဲမွာမွ ကၽြန္ေတာ္က “ အေမ႔ ” ရဲ႕ အၿပံဳးေတြကို ပိုင္ဆိုင္ခြင္႔ ရခဲ႔သူပါ ။တစ္ခ်ိဳ႕ကေျပာၾကတယ္ “ အေမတူသားေလး” တဲ႔ ။ ကၽြန္ေတာ္ဂုဏ္ယူ ေက်နပ္ ေနပါတယ္ “ အေမ ” ။ အခုခ်ိန္ထိ “ အေမ ” ေျပာေနတဲ႔ စကားတစ္ခြန္းရွိပါတယ္ ” ငါ႔သားက အေမ႕ ေရွ႕မွာ ခလးလး တစ္ေယာက္ပါ ” တဲ႔ ။ အခုေတာ႕လည္း “ အေမ႔ ”ကို ခ်စ္တဲ႔ သား က “ အေမ႕ ” ရင္ခြင္ရဲ႕ အေ၀းတစ္ေနရာမွာေပါ႔ ။ ကၽြန္ေတာ္ တမ္းတေနမိပါတယ္ “အေမ” .......။ “အေမ႔”ရဲ႕ ေႏြးေထြးတဲ႔ ရင္ခြင္တစ္စံု ကိုေပါ႔ ။ |
3 comments:
ေကာင္းလိုက္တဲ႕ စာသားေလးေတြ :)
Nice blog
thanks
Post a Comment