အခုခ်ိန္ဆို သူမကို တစ္အိမ္လံုးလိုက္ရွာေနၾကေတာ႔မည္ ...... အိမ္က တင္းၾကပ္ ထားတဲ႔ၾကားထဲက မရမက
ခိုးထြက္လာခဲ႔ရတာဟာ ဘဝမွာ ပထမဆံုးအၾကိမ္နဲ႔ စိတ္လႈပ္ရွားခဲ႔ဆံုးေသာ စြန္႔စားခန္းတစ္ခုပါ ။စာေရးခ်ိန္း
ဆိုခဲ႔ေသာေနရာသို႔ သူမ အရင္ေရာက္ႏွင္႔ခဲ႔ေပမယ္႔ သူမ ခ်စ္ရေသာခ်စ္သူ က အခုခိ်န္ထိ သူေရာက္မလာ
ေသး...... အိခ်ိဳကေတာ႔ မေန႔သူမ ေပးခိုင္းလိုက္တဲ႔စာကို သူမ၏ခ်စ္သူ လက္ထဲကိုေသေသခ်ာခ်ာ ထည္႔ေပး
လိုက္တယ္ဆိုတဲ႔အေၾကာင္းကို သူမဆီ ဖုန္းဆက္ေျပာခဲ႔ေသးတာပဲ ....
“ သူ ေသခ်ာေပါက္လာရမွာေပါ႔ .... ႏွစ္ေယာက္စလံုးအတြက္ ဒီေလာက္အေရး
ၾကီးေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာ တစ္ေယာက္ေယာက္က ပ်က္ကြက္ခဲ႔ရင္ တစ္ဘဝလံုးစာ
ေဝးရမယ္ဆိုတဲ႔ ကိစၥထက္ ဘာကအေရးၾကီးအံုးမွာတဲ႔လဲ ”ေနာ္ ........
ျပိဳမေယာင္ ညိဳေမွာင္ေနတဲ႔ မိုးေကာင္းကင္ထက္ တိမ္လိပ္ တိမ္စိုင္ တို႔သည္ ဟိုမွ ဒီသို႔ ေျပးလႊားေနၾကသည္ ။
ေလျပင္း တစ္ခ်က္ခ်က္ျဖတ္သန္း တိုက္ခတ္သြားတိုင္း ေလႏွင္႔အတူပါလာေသာ မိုးစက္ မိုးေပါက္မ်ားသည္
လြင္႔ရံုစင္ရံု မွ်ျဖင္႔ သူမ၏ ပင္႔သက္ရိႈက္သံ မ်ားကိုပင္ ပို၍ လႈပ္ခါနိုင္စြမ္း ရွိေလသည္.။ ရင္ခုန္ျခင္း ၊စိတ္လႈပ္
ရွားျခင္းတို႔နဲ႔အတူ သူမ စိတ္ေမာစြာ ေစာင္႔ေမွ်ာ္ေနေသာ ခ်စ္သူသည္ ယခုအခ်ိန္ထိေရာက္မလာနိုင္ေသးေပ ။
နာရီ စကၠန္႔တံေလးေတြသည္ တစ္ေရြ႕ေရြ႕နွင္႔လည္ပတ္ေနရင္းအခ်ိန္ေတြသည္ တစ္နာရီမွ တစ္နာရီသို႔ ခုန္
ေက်ာ္ ကူးျဖတ္လာခဲ႔ေတာ႔သည္ ။ စိတ္ေမာစြာ ေစာင္႔ေမ်ွာ္ေနရတဲ႔သူတစ္ေယာက္အတြက္ တစ္နာရီမေျပာနဲ႔
တစ္စကၠန္႔သည္ပင္လွ်င္ အသက္ရႈ မွားေလာက္ေစသည္ ။သက္ျပင္းအရွည္ၾကီး ခ်ရင္း
“ -သူ ဘာေၾကာင္႔ အခုခ်ိန္ထိ ေရာက္မလာေသးတာလဲ ”
ဟု ေတြးရင္း သူမ ဝမ္းနည္းလာမိသည္ ။
“ အို....သူအျမန္ေရာက္လာနိုင္ပါေစ ”
စိတ္ထဲမွာေတာ႔ အထပ္ထပ္အခါခါ ဆုေတာင္းေနမိသည္ ။အခုခ်ိန္ သူမကို အိမ္က ရွာေတြ႕သြားရင္ေတာ႔
ဒုကၡ ။ မခ်စ္မႏွစ္သက္ေသာသူနဲ႔ အတူေနရတဲ႔ ဒုကၡ ၊ ခ်စ္ေသာသူနဲ႔ ေကြ႕ကြင္းရတဲ႔ ဒုကၡဆိုတာကိုေတာ႔ သူမ
ရင္မဆိုင္လိုေပ ။ ေၾကာက္ရြံ႕စိုးရိမ္စိတ္ထက္ သိပ္ခ်စ္ခဲ႔ရတဲ႔ ခ်စ္သူနဲ႔ တစ္ဘဝလံုးစာ ေဝးသြားခဲ႔ရင္ ” ဆိုတဲ႔
အေတြးကိုလည္း သူမ မေတြးရဲ ။ သို႔ေသာ္ မလိုအပ္ပဲဦးေဏွာက္ထဲ ေရာက္ေရာက္လာတတ္တဲ႔ ထိုအေတြးစ
ေတြကို သူမ အၾကိမ္ၾကိမ္ဆြဲထုတ္ဖို႔ ၾကိဳးစားရင္းကပဲမ်က္ဝန္းမွာ မ်က္ရည္ခိုးေတြဟာ ပူေႏြးျပည္႕အိုင္ လာပါ
ေတာ႔တယ္ ။တိမ္မိုးသားမည္းေတြကို သူမ ေမာ႔ၾကည္႕လိုက္သည္ ။ သိပ္မၾကာခင္မွာ မိုးရြာေပလိမ္႔မည္ဟု သူမ
ေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္မိသည္ ။ မိုးခ်ဳန္းသံၾကားရင္ ငယ္ငယ္ကတည္းက ေၾကာက္တတ္ခဲ႔ေသာ သူမသည္
ယခုေတာ႔ ထိုအသံမ်ားကိုပင္ ဂရု မမူမိ ။ လွ်ပ္စီးမ်ား အၾကိမ္ၾကိမ္ဝင္းလတ္ေနသည္႕ မိုးေကာင္းကင္ၾကီး
ေအာက္၌ တုတ္တုတ္မွ်ပင္မလႈပ္ ။
“ခ်စ္သူ ....ကိုယ္႔ ဘဝမွာ မင္းမရွိလို႔ မျဖစ္ဘူး ဆိုတာ ယံုပါေနာ္ ” တဲ႔ ....။ တစ္စကၠန္႔ေလးေတာင္
ေဝးလို႔ မေနနိုင္ပါဘူးဆိုတဲ႔။ ေမာင္က အခုခ်ိန္ထိ ေရာက္မလာနိုင္ခဲ႔တာဟာ သိပ္ခ်စ္လို႔ပဲလား “ ေမာင္”
မနက္ျဖန္ဆိုတဲ႔ အခ်ိန္အခါက က်မရဲ႕ ဘဝတစ္ခု ကို “ ေမာင္ ” မဟုတ္တဲ႔ တစ္ျခားေသာ သူတစ္
ေယာက္ရဲ႕ လက္ထဲကို အျပီးပိုင္ ထည္႕ေပးလိုက္ရေတာ႔မယ္႔ မဂၤလာပြဲဆိုတာ ေမာင္မသိတာလား ...
မျဖစ္နိုင္ဘူး.........ေမာင္သိတယ္ ..ေမာင္လက္ထဲကိုလည္း က်မေရးေပးလိုက္တဲ႔စာ ေရာက္တာပဲ ....
သတိၲ နည္းလွေခ်လား ေမာင္ရယ္...
သူမ ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ ဆိုတာ မေတြးတတ္ေတာ႔ ။ ဝမ္းနည္းလြန္းလို႔ ရႈိက္ၾကီးတစ္ငင္ငင္ ငိုခ်လိုက္မိရံုကလြဲ
လို႔ သူမ ဘာမွ မတတ္နိုင္ေတာ႔ ။ယခုဏ က ျဖိဳးျဖိဳးေျဖာက္ေျဖာက္ လြင္႔စင္ရံုေလာက္သာ ခက္မွန္မွန္ ရြာေန
ေသာမိုးသည္ အခုေတာ႔လည္းသည္းၾကီးမည္းၾကီးရြာခ်ေလေတာ႔သည္ ။ အခ်ိန္နာရီမ်ားသည္ မထင္မွတ္
ေလာက္ေအာင္ ျမန္ဆန္စြာ ကုန္လြန္သြားေစခဲ႔ျပန္ သည္ ။အခုေတာ႔လည္း မိုးစက္ေတြၾကား၌ပင္ သူမ၏ ေမွ်ာ္
လင္႔ခ်က္မ်ား ေမ်ာပါ စေတးခံ ပစ္ရေတာ႔မွာေပါ႔ေနာ္ ။ မိုးသည္ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုေကာင္းစြာ မျမင္ရေလာက္
ေအာင္ သည္းသထက္ ပို၍ပင္ သည္းလာေလေတာ႔သည္ ။
သိပ္မၾကာလိုက္ပါဘူး ....သူမ ထိုင္ေနရာ ခုန္တန္းေလး အနီးရွိ ကတၲရာ လမ္းသြယ္ေလးေပၚတြင္ကားတစ္စီး
သည္ သူမကိုေက်ာ္လြန္းသြားျပီးမွ ရုတ္တရက္ ဘရိတ္အုတ္လိုက္သည္ ။ မိုးစက္မွားၾကားမွာမသဲမကြဲ ႏွင္႔ဘတ္
ဂီယာထိုး၍ ေနာက္ျပန္စုတ္လာေသာကားေလးကို သူမ ေသေသျခာျခာစိုက္ၾကည္႕မိလိုက္သည္ ။
“ ဟင္ !! ေဖေဖ နဲ႔ ေမေမ ”
ထြက္ေျပးဖို႔ ဆိုတဲ႔ အင္းအားလည္း မရွိေတာ႔ ။ အခ်ိန္မွီ ေရာက္မလာနိုင္ခဲ႔တဲ႔ ခ်စ္သူကိုသာ အျပစ္ဖို႔ ရင္းသူမ
ရႈိက္ၾကီးတစ္ငင္ငင္ ငိုေၾကြးေနေလေတာ႔သည္ ။ ဝမ္းနည္းျခင္း ၊ ေၾကကြဲျခင္း ၊ နာၾကည္းျခင္းေတြနဲ႔အတူ
ေဆာက္တည္၇ာမဲ႔ ႏွလံုးသားတို႔သည္ ေတာင္နံရံၾကီးမ်ားအစိတ္စိတ္အမႊာမႊာကြဲထြက္လြင္႔စင္ ျပိဳၾကသလိုပင္
သူမ ခံစားလိုက္ရပါသည္ ။ အရာရာသည္ သူမအတြက္ေတာ႔ အားလံုးျပီးဆံုးသြားေစခဲ႔ျပီေပါ႔ ။
“ မငိုပါဘူးေလ....ဟုတ္တယ္ ..ငိိုစရာမွ မလိုအပ္တာ ။ အရာရာအားလံုးဟာ
အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာ ျပိဳကြဲ ပ်က္စီးသြားျပီပဲ ”
“ ဒီအေျခအေနေတြ ေရာက္လာခဲ႔ ျပီဆိုကတည္းက ဘာေတြျဖစ္လာေတာ႔ မလဲဆိုတာ
က်မ မေျပာလည္း ေမာင္ သိႏွင္႔ေနေလာက္ေရာ ေပါ႔ ။ တစ္ကၠန္႔ ေလးေတာင္ ခြဲမေနနိုင္ပါဘူးလို႔
က်မကို ေမာင္ေျပာခဲ႕ဘူးတယ္ေနာ္ .... က်မ ရယ္ခ်င္လိုက္တာ...ေမာင္္ ။ အခုေတာ႔ တစ္သက္စာ
အတြက္ ခြဲခြါဖို႔ ေမာင္က အဆံုးအျဖတ္ေပးခဲ႔ ပြဲမွာ က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေနာင္တ မရေၾကးေပါ႔ေနာ္ ...”
ႏွင္းဆီေရာင္ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ျပတ္မထြက္ရံုတမယ္ ကိုက္ထားရင္း
“ ႏႈတ္ဆတ္ခဲ႔ပါတယ္ ... “ေမာင္ ” ”
မ်က္လံုးအိမ္ေထာင္႔မွာ ရစ္ဝဲျပည္႕အိုင္လာတဲ႔ မ်က္ရည္စက္မ်ားကို မ်က္ေတာင္ တဖ်ပ္ဖ်ပ္ ခတ္လ်က္ ထိန္း
လိုက္မိသည္ ။ ျပီးေတာ႔ သူမ၏ မနီးမေဝး အနားေလာက္မွာ အခန္႔သင္႔ ရပ္ေစာင္႔ေနေသာ ကားရွိရာသို႔ ေက်ာ
ခိုင္းလွည္႕ထြက္လာခဲ႔ေလေတာ႔သည္ ။ သို႕ေသာ္ မနက္ျဖန္ သည္ ...သူမဘဝအတြက္ေတာ႔ အိပ္မက္ဆိုးေတြ
နဲ႔ အတူေျခာက္ကပ္ ေၾကကြဲ စရာစြာနဲ႔တည္ရွိေနအံုးမွာေပါ႔ေနာ္ ။
ကားေလးသည္ ထိုေနရာမွ စတင္ထြက္ခြါလာျပီး လွည္းတန္းမီးပြိဳင္႔သို႔ မေရာက္မီ တစ္ဘက္လမ္းေၾကာမွာ လူ
ေတြ အံုခဲ ျပြတ္သိပ္ေနသည္႕ ျမင္ကြင္းဆီ ကို သူမ သတိထားမိလိုက္သည္ ။ အနီးအနား၌ လူနာတင္ယာဥ္
တစ္စင္း ကိုလည္းေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ အျဖဴေရာင္ ရွပ္အကၤ်ီ လက္ရွည္ ဝတ္ဆင္ထားတဲ႔ ေယာက္်ားတစ္
ေယာက္ ေမွာက္လ်က္ အေနအထား ေသြးအိုင္ထဲမွာ လဲက် ေနတဲ႔ ျမင္ကြင္း ....။ ထိုသူသည္ ကားတိုက္ခံလိုက္
ျခင္းျဖစ္သည္ဟုသာသူမ ေကာက္ခ်က္ခ်လိုက္မိသည္ ။ မီးပြိဳင္႔ နီေနေသာေၾကာင္႔ လူအုပ္ၾကားထဲကပင္ ထို
ျမင္ကြင္းကို သူမ မပီျပင္စြာေတြ႕လိုက္ရေပမယ္႔ သူမ ဆက္မၾကည္႕ခ်င္ေတာ႔ေပ ။ အသည္းငယ္တတ္သူပီပီ
ေသြးပ်က္ဖြယ္ေကာင္းလွတဲ႔ အဲ႔ဒီျမင္ကြင္းေၾကာင္႔ သူမ ေခါင္းကို တစ္ဘက္သို႔ လွည္႕လိုက္မိသည္ ..... မိနစ္
အနည္းငယ္အၾကာ မီးပြိဳင္႔ စိမ္းသြား၍ ကားေလးသည္ ထိုျမင္ကြင္းကို ေက်ာ္လြန္ကာ မိုးစက္ေတြ ၾကား၌ပင္
တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္ကြယ္ သြားေလေတာ႔သည္ ။
ယခုဏက ေသြးအိုင္ထဲမွာ လဲက်ေနသူ၏ တိုးတိတ္ညင္သာေသာ ငိုရႈိက္ ျငီးျငဴသံတို႔ကိုလည္း သူမ ၾကားသြား
နိုင္ေတာ႔မည္ မဟုတ္ေပ ။လက္ထဲ၌ ေသြးတို႔ စြန္းထင္းေပက်ံေနတဲ႔ခ်စ္သူ ခ်ိန္းခဲ႔ေသာ အျဖဴေရာင္ စာေလး
တစ္ေစာင္ကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ထား၇င္း
“ ကၽြန္ေတာ္႔ ကိို ကူညီီၾကပါဗ်ာ ...ကၽြန္ေတာ္႔ကို သူေစာင္႔ေနလိမ္႔မယ္ ။သူ႔ဆီကိုေခၚသြားေပးၾက
ပါ ။ ေခၚသြားေပးၾကပါ ...... ”
ေသြးဆုတ္္ျဖဴေလ်ာ္လြန္းတဲ႔ ႏႈတ္ခမ္း အစံု ျပီးေတာ႔ ႏြမ္းလ်ပါးလွပ္လြန္းတဲ႔ သူ႔မ်က္မွာ ေပၚတြင္ေတာ႔ ျပင္ထန္း
ေသာ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္မ်ား၏ နာက်င္မႈတို႔ထက္ မျဖစ္မေန သူသြားရမယ္႔ ေနရာတစ္ခုကိုသာ ႏႈတ္မွ တြင္တြင္
ေရရြတ္ေနေလသည္ ။ သို႔ေသာ္ထိုျငီးျငူ သံမ်ားသည္လည္း အခိုက္အတန္႔ခဏေလး၌ပင္ တိုးတိတ္စြာ ေပ်ာက္
ကြယ္ရင္း ခေရနံ႔တို႔သည္လည္း မိုးစက္ေတြၾကားမွာ တစ္ခ်က္ခ်က္ ေဝ႔ခနဲ ၊ ေဝ႔ခနဲ သင္းပ်ံ႕လာခဲ႔သည္ ။ သည္း
မဲစြာရြာေသာ မိုးႏွင္႔ ေလတို႔ေၾကာင္႔ အစိမ္းရင္႔ရင္႔ သစ္စိမ္းရြက္တို႔သည္လည္း ေၾကြက်လ်က္ႏွင္႔ပင္ စည္းလံုး
မႈမရွိ ဦးတည္ရာမဲ႔စြာျဖင္႔ ဟိုမွ သည္သို႔ ေျပးလႊား ျပန္႔ၾကဲလ်က္ ရွိေနေတာ႔သည္ ။ ယခုဏက ျငီးျငဴသံတို႔လည္း
မိုးစက္တို႔၏ၾကားထဲ၌ပင္ တိုးတိတ္စြာေပ်ာက္ကြယ္ သြားခဲ႔ရျပီး ျငိမ္သက္စြာ လဲွေလ်ာင္းအိပ္စက္သြားသူရဲ႕
မ်က္ခြံၾကားမွာေတာ႔ မ်က္ရည္စက္ေလးတစ္စက္ လိမ္႔ဆင္း လာပါသည္ ။ အားအင္ကုန္ခမ္းလို႔ ႏြမ္းလ်ေနတဲ႔
ထိုသူ၏ ခႏၶာကိုယ္ထဲက ဝိညာဏ္ေလးဟာ ဘယ္ဆီကိုမ်ား ခ်ိဳးဖ်က္ထြက္ေျပးသြားခဲ႔ျပီ္လဲ ။ ေနာက္ဆံုးေတာ႔
လည္း သူ၏ သီးသန္႔ကမၻာေလးထဲမွာအားလံုးကို ႏႈတ္ဆက္ ခဲ႔ကာ ထြက္ခြက္သြားခဲ႔ေလေသာ အျဖစ္ကို
ခ်စ္ေသာ သူ တစ္ေယာက္ သိရွိ နိုင္ေတာ႔မည္ မဟုတ္ေတာ႔ေပ ။
1 comments:
စာေတြထဲမွာ ေဖေဖ ေမေမ ရယ္ လွ်ပ္စီးမ်ား အၾကိမ္ၾကိမ္ဝင္းလတ္ေနသည္႕ မိုးေကာင္းကင္ၾကီး ေအာက္မွာ ခ်စ္သူဆီသြားမလို႕ အိမ္ ကထြက္ေျပးဖို႔ ၾကိဴးစားခဲ့ဖူးသူေလးတစ္ေယာက္ ေနာက္ဆံုးေတာ့
“ ႏႈတ္ဆတ္ခဲ႔ပါတယ္ ... “ ေမာင္ ” ဆိုတဲ့ ေကာင္မေလး
နာမည္ က အိခ်ိဳတဲ့လား
အမွန္တရယ္ ပဲ တ္ိုက္ဆိုင္သြား ခဲ့တာလား၊၊
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
ဘာေၾကာင့္အတြက္နဲ႔ပဲ
သူ ကၽေနာ့္ကို ႏႈတ္ဆတ္ ခဲ့ပါေစ
ဒီ စိမ္းရြက္တို႕ေၾကြ ဝတၴဳေလးထဲက လို
သူ ႏႈတ္ဆက္မသြားခဲ့ရတာပဲ
ျဖစ္ပီးခဲ့သမွ်အရာရာ အတြက္ က်ေနာ္ ေျဖသိမ့္ႏိုင္သြားပါပီ၊၊
Post a Comment